Είναι διαφορετικό να συμβουλευουμε , να προτρέπουμε να λέμε την άποψη μας , να σχολιάζουμε , να σατυρίζουμε ή ακόμα να κρίνουμε , να κατακρίνουμε και να ειρωνευόμαστε αλλά όταν μας τυφλώνει ο φανατισμός τότε απλά χάνουμε κάθε δίκαιο που μπορεί και να είχαμε εξ αρχής.
Ο φανατισμός κάθε είδους είναι πάντα επικίνδυνος. Είτε είναι θρησκευτικός ,είτε ιδεολογικός , είτε πολιτικός, αθλητικός , κομματικός, εθνικός, ατομικός, ότι μορφή και να έχει.
Ο φανατισμός κάθε είδους είναι πάντα επικίνδυνος. Είτε είναι θρησκευτικός ,είτε ιδεολογικός , είτε πολιτικός, αθλητικός , κομματικός, εθνικός, ατομικός, ότι μορφή και να έχει.
Πίσω από κάθε
κακό και κάθε σύγκρουση υπάρχει πάντα κάποια φανατική ενέργεια. Είτε σαν έθνος
είτε σαν ομάδα είτε ως ιδέα, είτε ως άτομα τα οποία έχουν μετατραπέι οι ίδιοι
σε φανατικούς. Όταν αυτή η ενέργεια φουσκώσει ανεξέλεχτα ο φανατικός νιώθει ότι
τον πνίγει το "δίκαιο" και θέλει να εκραγεί... ! και μπορεί να βρίσει
, να σκοτώσει ή ακόμα και να γίνει βόμβα ο ίδιος για να επιβάλει την δική του
"αλήθεια"
Όταν καταφεύγουμε
σε επιθέσεις με βρισιές , κατάρες και απειλές στην όποια αντίθετη άποψη και στα
άτομα που τις εκφράζουν γινόμαστε αυτόματα φανατικοί. Δεν έχει σημασία αν είμαι
χριστιανός , μουσουλμάνος , βουδιστής, αριστερός , δεξιός , αποελίστας ,
ανορθωσιάτης, χορτοφάγος , κρεατοφάγος ή ωμοφάγος, μάυρος ή άσπρος, όταν συμπεριφέρομαι φανατικά
είμαι απλά αυτό, Φανατικός!
Υ.Γ ευχαριστώ τον αγαπητό "φίλο" που
με την συμπεριφορά του με έκαμε να σκεφτώ όλα αυτά.
No comments:
Post a Comment